Sjikamo

Lieve allemaal,

De terugkomst van safari was warm. De kinderen kwamen allemaal aanrennen om te knuffelen en te vertellen dat ze me gemist hadden.
Afgelopen week kwam Eva, een van de kinderen, naar mij toe: roos wij zijn vrienden omdat ik van je hou en je bent familie omdat ik je nooit ga vergeten. Zo ontzettend lief. Nu ik er al een langere tijd ben merk ik dat ik met de kinderen een steeds betere band krijg. Hun verleden en toekomst visie komen vaak ter spraken. De meeste willen dokter, piloot of lerares worden. Vooral de een op een aandacht vinden ze geweldig. Het liefst komen ze naast je zitten om te kletsen of een boekje te lezen. Verhalen over en foto’s van familie en vrienden zien en horen ze graag.
Samen met twee Duitse meisjes hier het weeshuis opgeleukt. Op een van de muren hebben we in allerlei talen ik hou van jou geschreven met verf. De kinderen hebben vervolgens hartjes op de muur gemaakt.
De dadas, de werknemers en leraressen bij het weeshuis, zijn als verassing op dagsafari geweest. Alle vrijwilligers hier hebben voor de kinderen gezorgd. De hele dag gespelletjes gedaan, de muur geverfd en een lunch gemaakt. Hun gezichtjes toen ze voor de eerste keer echte spaghetti aten en watermeloen en ananas kregen. Gemiddeld hebben ze drie borden per persoon op, ze kregen er geen genoeg van. De lieve woorden en de buigingen voor het eten maakten duidelijk dat ze het waardeerde.
Voor de kinderen in het weeshuis bedenken we veel spelletjes die we met ze kunnen spelen. Hier merk je wel echt een cultuurverschil. Mijn familie speelt graag vals maar deze kinderen kunnen er echt wat van. Een enorm lawaai en lak aan de spelregels bederft de pret niet en zolang de kinderen het maar leuk vinden. Je doet het tenslotte voor hun.
Mijn swahilli gaat steeds beter. De woordenlijst die ik aan het maken ben is al best lang. De familie waarbij ik woon en de kinderen leren mij regelmatig nieuwe woorden.
Het eten in de restaurants is hier goedkoop. Wel zijn er alleen maar westerse mensen te zien. De Tanzaniaanse mensen eten zelf eigenlijk nooit buiten de deur.
De dagen die ik hier nog heb kan ik gaan aftellen. Ik kijk toch wel zeer uit naar mijn familie en vrienden, een stofvrije buitenlucht, warme douches en elektriciteit die het altijd doet. Het is wel dubbel want de kinderen, de mensen hier, het uitzicht, de aapjes buiten, het tanzaniaanse eten en het heerlijke fruit zal ik wel gaan missen.

Liefs vanuit Tanzania