Chapatie!

Hi lieve allemaal,

Dit is mijn laatste blog over deze reis. De titel hiervan slaat op mijn lievelingsgerecht hier. Het is een soort van pannenkoek maar dan minder zoet en met een bonen, groente of rode saus eet je het op, heerlijk! Hier maakt twee keer per dag een kok eten voor mij, thuis zal ik straks zelf weer aan de kook moeten.
Op dit moment zit ik op het vliegveld van de Killi op mijn vliegtuig te wachten. Die brengt mij vervolgens naar Amsterdam waar ik morgen weer aankom.
De laatste dagen zijn ontzettend snel gegaan. Met twee Duitse meisjes hier ontzettend veel lol gehad en leuke dingen met de kids gedaan. Voor alle kinderen heb ik een boek gekocht. Dat vonden ze ontzettend leuk en twee uur lang heeft iedereen in hum boek zitten lezen. De kinderen waarderen alle cadeautjes hier enorm.
De politie is hier enorm corrupt. Zo ben ik er achter gekomen dat David, waarbij ik in huis woon, geen rijbewijs heeft. Hij werd aangehouden door de politie maar voor 5.000 shilings (2,5 euro) kon hij zonder problemen verder rijden.
Vorige week ben ik met de kinderen mee naar de kerk geweest. Dit is voor hun echt het hoogte punt van de week. Ze gaan volledig op in de liedjes, gebeden en dansen uitbundig mee. Zo mooi om te zien.
De veiligheid is hier ook wel een dingetje. Het huis waar ik woon heeft 3 honden, een watchman met geweer en een gesloten gate. Dit is allemaal voor de veiligheid. Ik heb ook geen foto's van de stad gemaakt omdat het risico dat ze me camera en tas dan pakken te groot is. Bij voorkeur ga ik ok niet alleen de stad in en neem ik een Afrikaans iemand mee, dan vallen andere mensen je minder lastig. Een van de vrijwilligers had twee koffers met spullen voor de kinderen meegenomen. Die mochten we niet zelf naar het weeshuis tillen omdat mensen anders zouden kunnen zien dat het weeshuis spullen heeft wat tot inbraak kan leiden. Ondanks dit heb ik me nooit onveilig gevoeld.
Het afscheid was heel moeilijk. Ik ben overladen met brieven en de tranen bleven maar komen. Niet alleen bij mij maar bij alle kinderen ook. Ik zou ze zo graag het goede leven willen geven wat wij ook hebben, helaas is dat iets wat ik ze niet kan geven. Ik hoop op deze manier toch hulp te kunnen bieden en ze de goede kanten van het leven te laten zien. Ik ga ze enorm missen.
Iedereen die mij gesponsord heeft wil ik ontzettend bedanken! Van het geld heb ik schoenen, fruit, boeken, schoolspullen en voetballen gekocht. Namens alle kinderen van het weeshuis moest ik zeggen: Thanks you, asante sana!

Liefs vanuit Tanzania!